Burqa, Niqaab en witte tennissokken...

Ik weet het even niet meer. Meestal heb ik mijn meningen kant en klaar paraat, op zijn minst totdat ik iemand tegenkom die meer van het onderwerp weet dan ik. En dàn nog (ik ben tenslotte een lid van mijn familie). Maar nu weet ik het even niet meer.

Ik heb tolerantie altijd hoog in het vaandel gedragen (denk ik). Of iemand al dan niet een baard, hoofddoek, horloge, witte tennissokken of wat dan ook draagt, het kan me niet schelen. En bepaalde uiterlijkheden verbieden, daar zie ik al helemaal het nut niet van in. Maar nu heeft België, een toch alleszins redelijk land, de Burqa en Niqaab in openbare ruimtes verboden. Dat betekent overal, behalve binnenshuis.

En nu weet ik het dus even niet meer. De lichaamssluier vind ik een verfoeilijk ding. Gevaarlijk voor de vrouw die erin loopt (denk maar aan een aanstormende bus die je niet ziet), onderdrukkend en buitengewoon vrouwonvriendelijk. Maar verbieden? In de internationale terreur campagne die gevoerd wordt door allerlei overheden om ons toch vooral erg bang te krijgen, zien we nu onder elke burqa een zelfmoordaanslag. Maar verbieden? Aan de andere kant wil je die onzin toch ook niet op straat hebben. Toch?

In Frankrijk heeft het voorstel tot verbieden van Niqaab en Burqa het niet gehaald, de iets minder dan 300 vrouwen die erin lopen, mogen dat blijven doen. Het heeft wel veel krantenpapier en journaaltijd gekost, dat wel. België verbiedt het wel, Nederland stemt er zijn verkiezingen op af. En ik weet het even niet meer.

Gewoon slikken of toch eerst spoelen?

Hebben jullie dat ook dat je bij sommige handelingen altijd aan bepaalde mensen denkt (of situaties).

Als ik het vaatdoekje uitknijp en naast de gootsteen neerleg, moet ik altijd aan mijn oma denken. Die zei altijd: "aan het vaatdoekje herken je de huisvrouw". Bij ons dus altijd netjes schoon en opgevouwen. Dat de rest van mijn huis een zwijnestal is (of hondenhok), maakt niet uit. Als ik een draad in een naald steek, denk ik aan mijn andere oma (zie een eerder blog over jonge ogen), als ik sla schoonmaak, denk ik aan Jantje Fontijne (die het binnenste van de sla weggooide en daarmee Carey over zich heen kreeg). Als ik mijn tanden poets, hoor ik mezelf aan mijn vader vragen "moet je nou eerst drinken of eerst je mond spoelen na het poetsen?". Volgens mijn vader maakte dat niet uit, maar ik heb zo mijn twijfels? En zo heb ik nog wel een paar van die associaties.

Hebben jullie dat nou ook?