Sinds onze honden niet meer bij ons op de slaapkamer slapen, is het iets minder geworden. Maar we moeten nog steeds erg oppassen met geluid maken 's ochtends vroeg. Tenminste, als we nog even willen blijven liggen. Je uitrekken levert al genoeg decibel voor een hond om te horen dat de baas wakker is. Gevolg: twee honden die de trap op stormen en voor de deur van de slaapkamer gaan zitten piepen. Aini (de blonde Lab) doet dat op klagelijke en zangerige toon. Bij Tara (zwart) is het meer een soort gepijnigd kreunen. En dan steeds harder: "horen jullie ons wel".Ik doe dan net of ik niets hoor (Erik ook trouwens), want de eerste die zegt "shit, de honden zijn wakker", die maakt dan officieel de ander wakker en dan moet die eerste de honden uit gaan laten. Snap je hem? Meestal zijn Eriks zenuwen iets zwakker dan de mijne en staat hij op. En ik blijf nog even liggen.
Niet slecht he, het Franse leven?
