donderdag 22 oktober 2009

H E L P, ik heb dringend hulp nodig !

Waarom lekt een theepot bij het thee inschenken van een kopje thee? Waarom lukt het me niet om thee in te schenken zonder de tafel te benatten? Wie kan mij helpen?

In Nederland kun je een plastic tuutje kopen dat je op de tuit van de pot zet en dat schijnt te helpen. Zo'n ding dat je oma had omdat haar theepot wel lekte, maar verder nog helemaal in orde was en dus zonde om weg te gooien. Zo'n tuutje. Dat heb je niet in Frankrijk en geloof me, dat ligt niet aan mijn Frans, want ik heb het de verkoper van de Bazar ("als wij het niet hebben, bestaat het niet") in minstens 10 zinnen uitgelgd. Hij knikte, hij snapte het, maar ze hadden het niet.

Hier komt mijn schare trouwe blog-volgers in beeld: Help mij. Met advies of een tuutje. Waarvoor dank.

maandag 19 oktober 2009

De ogen van Oma

"Doe jij de draad er eens voor me in, jij hebt nog jonge ogen", zegt mijn oma tegen me. Ik ben 10 en mijn oma Heel Erg Oud: 84. Ik kijk naar mijn oma's oude ogen. Inderdaad zien ze er wat versleten uit. Beetje blauwig en waterig. Dat je daar niet goed mee kan zien, lijkt me wel logisch. Met trots en snelheid floep ik de draad in de naald en oma kan weer verder.

Tegenwoordig denk ik wat vaker aan mijn omaatje. Mijn ogen zijn nog niet blauwig en waterig, maar vorige week heb ik toch maar een loep gekocht. Voor het kaartlezen. Ligt niet aan mij hoor, de hoogtecijfers op de kaart zijn gewoon erg klein. Ik moet bij het lezen van een boek ook goed licht hebben en sommige etiketten in de supermarkt laat ik maar voor wat ze zijn. Onleesbaar maken ze die tegenwoordig! De draad gaat, onder een stevige TL-buis, nog wel door de naald. Dat wel.

Dus ik denk aan mijn oma. Het lieve mens.