
Tegenwoordig denk ik wat vaker aan mijn omaatje. Mijn ogen zijn nog niet blauwig en waterig, maar vorige week heb ik toch maar een loep gekocht. Voor het kaartlezen. Ligt niet aan mij hoor, de hoogtecijfers op de kaart zijn gewoon erg klein. Ik moet bij het lezen van een boek ook goed licht hebben en sommige etiketten in de supermarkt laat ik maar voor wat ze zijn. Onleesbaar maken ze die tegenwoordig! De draad gaat, onder een stevige TL-buis, nog wel door de naald. Dat wel.
Dus ik denk aan mijn oma. Het lieve mens.
Tegen de tijd dat je 84 bent vinden ze wel wat voor je uit. Een leesbril ofzo.
BeantwoordenVerwijderenDag OUDERE zus van me.
OK, puntje voor jou.
BeantwoordenVerwijderenMaar IK heb al mijn haar nog... Ja sorry hoor, beetje onder de gordel, MAAR JIJ BEGON !